Kitap hakkında: 2015 / Anatoly Pristavkin gerçek bir profesyoneldi, kelimelerin ustasıydı; birçok kişiye göre, tüm düzyazıları en yüksek düzeyde yazılmıştı özgünlük derecesi. O, zamanının... bizim zamanımızın yaşayan sesiydi ve elbette öyle olmaya da devam ediyor... "Sarhoş Kalp Sendromu" adlı belgesel biyografik kısa öykülerinde yazar, Yuri Kazakov, Adolf Shapiro, Ales Adamovich, Alexei Kapler ve "şarap yolunda" tanıştığı birçok kişiyle. Kitapta aynı zamanda son öykülerinden biri olan “Altın Cellat” da yer alıyor. “Ve Rusya'da 'sarhoş kalp sendromu' var derlerse bu da doğru. Her ne kadar bunun ne olduğunu açıklayabileceğimden emin olmasam da, tüm gün boyunca içki içmek, muhtemelen genç ve yaşlı nüfusun bir şişe alkole olan çekiciliğidir. Bu da var ve yeni, daha şiddetli ve umutsuz bir teslimiyetle biten şiddetli bir akşamdan kalma mı? Ugorelovka mı? Dürüst gerçek. Ama felaket düşüşü arasında bazı tuhaf boşluklar var: herkesin ve kendisinin önünde bir suçluluk duygusu, umutsuzluğun ve umudun eşiğinde samimi bir tövbe duygusu ve kehanet yok. Başka bir deyişle, kendisi için olduğundan daha çok acı veren bu dünyanın hissi, çünkü o da uçuruma doğru kayıyor... Dolayısıyla affetme ve sonuncusunu verme arzusu, çok fazla olmasa da. Tek kelimeyle, bir sarhoşun sendromuydu, ama Anatoly Pristavkin'in.